Getting My Biography in Marathi To Work
Getting My Biography in Marathi To Work
Blog Article
बांगलादेश आणि बर्मा (म्यानमार) हे त्याचे पूर्वेला शेजारी आहेत आणि पाकिस्तान आणि अफगाणिस्तान हे पश्चिमेला त्याचे शेजारी आहेत.
ज्यामुळे संगणक हे आश्चर्यकारकपणे भाऊमुखी साधने बनतात.
मराठी ही देवनागरी लिपीत लिहिली जाते. त्यामुळे देवनागरीची मुळाक्षरे हीच बहुसंख्य (पण सर्व नाही!) मराठी मुळाक्षरे होत.
ज्ञात इतिहासावर पैठण (प्रतिष्ठान) येथील सातवाहन साम्राज्याने महाराष्ट्री भाषेचा प्रशासनात वापर सर्वप्रथम केला. देवगिरीच्या यादवांच्या काळात मराठी भाषा व संस्कृतीची भरभराट झाली. मराठी ही भाषा देवनागरी लिपी वापरून लिहिली जाते.
मँडेरिन · हिंदी/उर्दू · स्पॅनिश · इंग्लिश · पोर्तुगीज · अरबी · फ्रेंच · बंगाली · रशियन · जपानी · जर्मन · तेलुगू · पंजाबी · कोरियन · वू · बासा जावा · तमिळ · फारसी · मराठी · व्हियेतनामी · इटालियन
मोठे डेटा व्यवस्थापन आणि डेटा विश्लेषण
शब्दार्थ कोशांव्यतिरिक्त मराठी भाषेत अर्वाचीन चरित्र कोश, प्राचीन चरित्र कोश (सिद्धेश्वरशास्त्री चित्राव), तत्त्वज्ञानकोश, तुलनात्मक भाषा विज्ञान (भोलानाथ तिवारी+उदय नारायण तिवारी+पांडुरंग दामोदर गुणे) वाङ्मयकोश, विश्वकोश, समाजविज्ञान कोश, सरिता कोश, संस्कृती कोश, स्थलकोश, ज्ञानकोश (श्रीधर व्यंकटेश केतकर), असे अनेक प्रकारचे कोश मराठीत आहेत.
१९९० – प्रशासनाने आर्थिक वाढ आणि सुधारणांना चालना देण्यासाठी महत्त्वपूर्ण प्रयत्न केले आणि परदेशी गुंतवणूक आणि व्यापारासाठी सर्व दरवाजे उघडले.
भारतीय प्रजासत्ताकची स्थापना १९५० मध्ये here झाली. त्याच वर्षी भारतीय राष्ट्रीय काँग्रेसने भारताचा प्राथमिक पक्ष म्हणून पदभार स्वीकारला.
जगातील भारताचे स्थान ६८°७′ आणि ९७°२५ पूर्व रेखांश आणि ८°४′ ते ३७°६′ उत्तर अक्षांश दरम्यान आहे.
भारताचे राष्ट्रीय भजन, “जन गण मन” हे रवींद्रनाथ टागोर (ठाकूर) यांनी लिहिले होते.
या बाबतीत मराठी भाषेचा जगात दुसरा क्रमांक लागतो[ संदर्भ हवा ].
कम्प्युटर हे वैज्ञानिक संशोधनासाठी साजणी वापरले जात आहे ज्यामुळे जटिल सिमुलेशन डेटा विश्लेषण आणि मॉडेलिंग क्षमता मोठ्या प्रमाणात होते. उच्च कार्यक्षमता संगणक प्रणाली आणि विशेष सॉफ्टवेअरने खगोल भौतिकशास्त्र, आण्विक जीवनशास्त्र आणि अभयांत्रिक यासारखे क्षेत्र क्रांती घडवून आणली आहे त्यामुळे तांत्रिक प्रगती मोठ्या प्रमाणात वाढले आहे.
नृसिंह सरस्वती, भानुदास, जनार्दन स्वामी, एकनाथ, दासोपंत, रंगनाथ, विष्णूदास नामा, चोंभा यांनीही मराठी वाङ्मयात भक्तिपर काव्याची भर घातली.